Onbehandeld water is niet ‘puur’ H2O. Elke liter water die voor luchtbevochtiging wordt gebruikt, bevat  vaste stoffen. Wanneer de installatie bijvoorbeeld is ingesteld op 2.000 bevochtigingsuren per jaar met een capaciteit van 100 kilo per uur, is er al sprake van 50 kilogram stof per jaar. Een paar voorbeelden van die stoffen:

• Micro-organismen zoals bacteriën kunnen zich ophopen in installaties voor luchtbevochtiging. Dat leidt tot een onveilig binnenklimaat en moet worden voorkomen met behulp van een uitgekiende waterbehandeling, bijvoorbeeld met fijnmazige membranen in een omgekeerde osmose-unit. 
• Kalk in het drinkwater leidt op den duur tot storingen in luchtbehandelingsapparaten. Het verstopt de minuscule gaatjes in filters en hecht zich ook op andere plekken in het leidingstelsel.
• De zouten in het water worden weliswaar verneveld via adiabatische luchtbehandeling, maar niet in de lucht opgenomen. Die zouten slaan daarom neer als een stoflaagje in de bevochtigde ruimte. Zeker in kwetsbare omgevingen als datacenters, cleanrooms en medische behandelingsruimten is deze neerslag ongewenst. 

Om het binnenklimaat gezond en veilig te houden én kostbare investeringen te beschermen, is het daarom belangrijk te kiezen voor de juiste waterbehandeling en de neerslag van ongewenste stoffen maximaal te reduceren.

Er zijn twee methoden om de kwaliteit van het water te optimaliseren:

• Omgekeerde osmose
• Waterontharding met een ionenwisselaar

Een waterontharder of ionenwisselaar verlaagt de hardheid van het water. De installatie vervangt de kalkdeeltjes in het water voor kleinere ionen die zich minder snel hechten aan de leidingen en andere vitale onderdelen van luchtbehandelingsapparaten.